Mart ayındayız zulüm edenlerin halklar üzerinde cinnetlerini sınadıkları aydayız. Mazlumların ise birbirine Xızır olup dirildikleri aydayız. Birbirine ikrarlı doğanın cem olup, cemre doğurduğu, beyaz gelinlikli doğanın duvağını açtığı, cümle varlığın dirildiği aydayız. Doğmak ne kutsal bir emek. Yarın 16 Mart bir ırkçının, bir vahşinin Kürt halkına cinnet derecesinde öfkesinin kimyasal saldırı ile açığa çıktığı Halepçe günlerindeyiz. Bugün Halepçe’de bir halk çoluğu, çocuğu, doğasıyla katledildi. Vahşet gün be gün gelişi haber ederken dünyaya. Yazıyı kaleme alırken Yeni Zelanda da bir vahşi katliam haberi daha aldık. İnsanın canı ne kadar dayanır bu zülme, insan nasıl mutlu olabilir bunca kin deryasında. Umut nedir? Yaşamak nedir? Hakk nasıl dayanır bunca zulümkara. Bizler biliyoruz Kürtler – Aleviler – Ermeniler, Süryaniler biliyoruz bu katliamları. Aynısını defalarca gördük Ermeni halkın tehcirinde, 16-17 Eylül olaylarında, Koçgiri’de, Dersim’de, Zilan’da, Ağrı’da, Roboski’de, Gazi’de, Gezi’de, Sur’da, Suruç’da, Ankara garında, bir düğünde bombayla, topla, tüfekle güvendiğimiz kolluk kuvvetleri gözetiminde. Hepsi kin ekenlerin hasadı idi. Kelle hasadı yapıp iktidarlarını besleyenlerin kelle hesabı Vatan savunması oldu. Bize kalan acılarımızı sırtlayıp komşumuza anlatmak kaldı. Dinleyecek komşu kaldı ise, komşuluk kaldı ise, vicdan kaldı ise, öfkeden yürek parçasında rahmet kaldı ise. Dünya düşmanlık ekip petrol çıkarmak istiyor. Dünya kelle kesip birilerini iktidarda tutuyor. Muhammet Mustafa’nın Ehlibeyt’inin kanına girenler Müslüman hakkı koruyor. Bir damla suyu reva görmeyenler Mümine nişan biçiyor. Bu nişan ancak kurban nişanıdır. Canlı ekranlarda katliam tehdidi yapılıyor iç marifetiyle. Her zıkkım Beka, her kelam cinnet. Onurlu yaşamak ne büyük zahmet. İbadete duranın azabı ne olaki kimin vebalidir bu, hangi hükümdür kalkmamış. Küfürle yol gidilir mi? Bu alemde gördük ki hiçbirşey karşılıksız değil. Hakk Yasası dediğimizde budur. Öfke ekenler canların kellesini biçiyor. Hepsi Beka hesabında Hitler de beka diyordu. Stalin’de beka diyordu. İran2da beka diyor. Suudi Arabistan’da, İsrail’de, Amerika’nında beka sorunu var. Avrupa’nında bir mazlumların bekası hiç yok tüm kurşunlar bizim bağrımızda, tüm bombalar bizim tepemizde. Ekmek kadar kutsalı taşıyamıyoruz evladımıza. Alın terimizin bir kıymeti yok. Yarın kurşuna dizilmeyeceğimizin garantisi de. Yükü alan dünyanın en güvenli yerinde çoktan mekan tutmuş. Biz fare muamelesi görenleriz. Kelle hasadından pay kesilenler, akçe biçilenleriz. Parsayı alanlar mekan tutmuş bu dünyada da, öbür dünyada da. Kutsal saydıkları değerler bizi katletme fetvası veriyor. Yeni Zelanda da katliam yapan vahşiye verdiği gibi. Ve gördük ki vahşetten sonuç çıkaranlar yazmış. “ Bizde Cemevleri ve Kiliseleri mi bassak” El cevap: “Onun da vakti gelecek” diyor vaziyetten iş bilen katil. Çünkü muktedir iç marifetiyle nişan kılmış Çorum’u, Maraş’ı yazıktır. Daha da doymadınız kana, kine, öfkeye 15 Temmuz’da yitirilen canların hiç mi sorumluluğu yok omuzlarda yazıktır. Bu alemde cümle varlığI Hakk’ın cemali olarak görmekten başkaca bir çıkış yoktur. Gerisi katliam olur. Gerisi zulüm olur. Kimse de hanesinde bir lokma ekmeği rahat yiyemez. Bakmayın gözü dönmüşlere. Zulümkarlar elinden yitip gitmişlere Hakk rahmet etsin. Bunca zulme seyirci kalmaktansa, ortak olmaktansa bedenini onurluca açlığa yatırıp vicdan diyen Leyla’ya aşk olsun, vicdan için şiddetsiz umut dileyen canlara, nefislerine hüküm sürüp Hakk’ı dileyenlere aşk olsun. Başka çare kalmıyor insana, insan kalmak için. Başka ölüm göreceğine kendi ölümüne hüküm dilemek, rıza ile Hakk’a yürümek adım adım ne büyük kudret. Evlat öldürmeyin, cana kıymayın ölüme mi doymak istiyorsunuz. Bakın canımız kurbandır, bir parça vicdan için diyenlere aşk olsun.
Seçim ne ola ki. Canın rıza bildirmesi, asgari ortak olması değil mi? Peki bu takdir neden beka sorunudur. Neden ölüm-kalım meselesidir. Kimin için ölüm – kalım meselesi. İşine gidip evine gelen için mi? Yarı tok yatan için mi? Evladına bir bisiklet parası biriktiren için mi? İşine giderken sırt sırta binenler için mi? İbadetini yapan için mi? Topraktan tırnağı ile rızık çıkaranlar için mi? Tarlaya giderken devrilen komyonda can veren için mi? Yerin yedi kat altında rızkını kömür karasından çıkaran için mi? Komşusu zorda iken darına koşan için mi? Ölüm fetvasına verilip Akdeniz mezar bilenler için mi? Avrupa sınırlarında köpekleştirdiğiniz canlar için mi? Hakk kimsenin ahını kimseye bırakmaz bilesiniz. Efendiler kimin için bu beka sorunu. Bizler oy verenler savaşa gitmiyoruz. Ray bulasınız, nefsinize gömüüldüğünüzde yola çağrılasınız diye Rey veririz. Topumuz, tüfeğimiz yok, bir reyimiz var. Bırakın da onu düşmanlık etmeden kullanalım. Yok valla zulüm yerine çevireceğiz derseniz de en son kendi çukurunuzda birbirinizi yersiniz. Bizde durup bakarız. Bizi mi tehdit ediyorsunuz biz halkız ve çok fazlayız bunu da size önermiyoruz. Herkes yerini bilsin, herkes haddini bilsin. Biz savaşa gitmiyoruz efendiler, biz dertlerimizle had bildirmeye sandığa gidiyoruz. Gerçi gidecek takad da bırakmadınız ya.
Halepçe’de katledinlen canları anıyor. Hakk ruhlarına çerağ olsun. Yeni Zelanda da katledilen canlara rahmet diliyor. Ailelerine sabır diliyoruz. Aman mürvet deyip yüzler sürüle can cemaline. Hakk aynamız, Xızır yardımcımız olsun…
