Dostluk, hayat içerisinde güvenilir yakın arkadaş; gönüldeş iyi ve kötü günlerini paylaştığın ve ortaklaştığını düşünen ve daha çok anlatamadığın güzel duyguların kuşkusuz kaynağıdır. Yaşam içerisinde yoğrulmasıyla alakalıdır.
Ben kalıcı dostlukları o yüzden bir kadının unu elemesine benzetirim. Eleğin içine un elediğin de dost olmayan ya da geçici dost olan eleğin altından süzülerek geçip giderler. Ama unu elediğinde, eleğin içinde bir şeyler kalır, işte bunlarda benim için kalıcı dostluklardır.
Dostluk SEVGİ üzerine kendisini inşa eden gerçek bir tutumdur. Elbette kimisine göre değişkendir. Bazen bir arkadaş, bazen saksıda çiçek ya da kafeste kuş olur. İnsan bazen kendi yaşamı içerisinde, birçok zorluklar yaşar. İşte tamda burada dostluklar kendisini gösterir. Yani bu zor anlardaki refleksler önemlidir-önemsiyorum. Söz konusu akraba, kardeş gibi yakınlarla da elbette, insan var olan sorunlarda destek bekler ve pay edilir. Beklide en çokta ihtiyaç duyduğumuz dostun sıcaklığına, sesi ve dirsek veren gönül gözüne elbette ihtiyaç duyarız. Bu ihtiyaç giderildiğin de işte o vakit anlam kazanır dostluklar.
Dostluklar hakkında Robert Louis Stevenson isimli bir düşünür düşüncesini şöyle belirtmiş, “kendine verebileceğin en iyi hediye dosttur” işte tamda burada aramak lazım kaybettiğimiz dostlarımızı. Ve yine Napolyon ise şu konuda aynen şöyle demektedir, “Gerçek dostlar yıldızlara benzerler, karanlık çökünce ilk onlar gözükürler.” Gerçekten de dostluklar açısından öğretici bir belirlemedir.
Dostluk üzerine birçok şeyler söylenmiş, yazılmış, çizilmiş, şiirler, şarkılar ve türküler bestelenmiş. Ama aynı zamanda sorunlar, ayrılıklar, çelişkiler, hainlik, ihanetler, yüzsüzlüklerin, düşmanlıklar ve kötülüklerin de insan oğlu’nun hayatın bir parçası olarak devam etmiş. Sınanmış ve denenmiş dostluklar kalıcı olur.
Fakat günümüz açısından özellikle Siyasette de öbür yaşam alanlarında da değişik ilişki ve hallerde de kaygan zeminde yürüdüğünü ve dostlukların ayaklar altına alındığını görmekteyiz. Bütün davranış bozukluklarından tutalım da dostlukların giderek azalmanın birinci derecede bu siyasi çevrenin yürüttükleri eğitim sisteminden kaynaklı olduğunu belirtmekte fayda var.
Yozlaştırılan ve güvensizliğin tohumların atıldığı bu dönemde buna karşı durmak olmazsa olmazıdır. Bireysel ve toplumsal ilişkilerin sosyal paylaşımın önemini güncel tutmak ve dostluk bağının değerini bilince çıkarmak önemlidir. Bir ekmeği on dilime paylaşılanın ne kadar kıymetli olduğunu hepimiz yaşadık ve biliyoruz. Bu değerli yaşam biçimin temelini oluşturan dostluktur, sevgidir. Yaşamın vaz geçilmez parçasıdır bu söylediklerimiz.
Kalbimizin ve beynimizin yaşam enerjisini, yıkıma değil inşa etmeye, büyütmeye harcamalıyız. Sahip olabildiğimiz değerleri paylaşabileceğimiz, güvenip inanacağımız ve kendisine zaman ayıracağımız dostluklar yaratmalıyız. Hayat o zaman anlam kazanır. Dost insan için güvenilir bir sığınaktır. Sadakattir paylaşımdır. Yaşamın farkındalık şeklini renklendiren gönül kapısıdır.
Dostluk yaşamın umududur. Kalın dostlukça