“Pir sultan abdal’m can göğe almaz
haktan emr olmazsa irahmet yağmaz
su ellerin tası bana hiç değmez
ille dostun bir tek gülü yaralar beni” (Pir Sultan Abdal)
Alevilere yönelik bildik nefret söylemleri devam ediyor. Toplumun tümünü temsil etmesi gereken devlet kurumlarının Alevilere nasıl militanca baktıklarını herkes görüyor. Alevilerin yıllarca bildikleri, söyledikleri ve maruz kaldıkları inkarcı, imhacı ve nefret dolu bakış açısının ne kadar cüretkar olduğuna bugünlerde şahit oluyoruz.
Kimin ne olduğuna, nasıl yaşayacağına, nasıl davranacağına karar verme yetkisini kendisinde gören yaklaşımlar, topluma giderek daha çok korku salmaya çalışıyor. Görünen odur ki devlet dizaynı içerisinde Alevilerin olması gerektiği yer, Başbakan tarafından çiziliyor. Devletin Alevi politikası da böyle bir dönemde şekillenmiş oluyor. Devlet, Sayın Başbakan şahsında kendi Alevisini, görmek istediği Alevi’yi tanımlıyor, tarif ediyor ve bu tanıma uygun da önümüzdeki dönemde düzenlemeler yapacağa benziyor. Diğer yandan devletin asimilasyoncu politikalarına karşı direnecek olan Alevi kesimi içinde kahramanlar üreterek, bu kesim ile de ilişkisini yeniden düzenliyor. Nasıl ki, Alevilerin demokrasi ve birlikte yaşama arayışlarını CHP şahsında bloke ediyorsa, aynı şekilde benzer sahte kahramanlar yaratarak, özgürlükçü ve demokratik Alevi çıkışının önünü almaya çalışıyor. Sayın Başbakan, Aleviler içerisinde devleti en çok derinlemesine örgütleyen kişi oluyor. Başbakan’ın Alevilere karşı yürüttüğü politikalar, derin devletin, Gladyo ya da Ergenekon’un ve ulusalcıların örgütlemelerinin Aleviler içerisinde derinleşmesini sağlıyor. Bu yapının güçlenebilmesi için Başbakan’ın büyük bir çaba harcadığını söylemek mümkün.
Toplum içinde kin ve nefreti artıran bu söylemlerin; Türkiye’nin geleceğine de, Müslüman topluluklarının huzur içinde birlikte yaşama isteklerine de bir katkısının olmadığı açıktır.
Biz Alevilerin bu dönemi doğru okumamız gerekiyor. Bu süreçte herkesin farkında olduğu gibi Ortadoğu’da yeni bir düzenleme yapılmaktadır. Bu düzenleme içerisinde ya kendimiz olarak var olacağız; ya da derin, açık kirli ilişkilerin, siyasetin kurbanları haline getirileceğiz. Bu temelde Alevilerin sadece kendisi olması, karşıdakine benzeşmemesi ve benzeşme siyaseti üzerindeki iktidar beklentilerinden kendini tanımlamaktan ısrarla kaçınması gerekmektedir. İktidarların kirletici, özünden koparıcı, çatışmacı ve ondan beslenen düzeni içerisine girmemelidir. Kendini orada tanımlama ve var etme yanlışına düşmemelidir. Bugün en çok Aleviler bu çizgi içerisine çekilmek istenmektedir.
Öyle ki Alevilerin kendi varlıklarını ifade ettikleri kurumları, etkinlikleri, Pirleri, cemaatleri önemli günleri, anmaları haber konusu bile olamazken, kirli ittifakların yönlendirdiği tartışmalarda meze haline getirilmek istenmektedirler. Özellikle bu meseleye, Başbakan’ın etrafında yönlendirilen bu tartışmalar siyasetin en basit kuralı olan “sonuçları kime yarıyor?” şeklinde bakabiliriz.
PSAKD Genel Kurulu yapıldı
Bu tartışmaların bizleri meşgul ettiği şu günlerde Alevilerin etkin kurumlarından olan Pir Sultan Kültür Derneği’nin genel kurulu yapıldı. Medyamız bu genel kurulu görmedi. Burada neyin tartışıldığını, Alevileri nelerin beklediğini, konuşmadı. Önemsemedi. Bu durum aslında Alevilerin ne kadar kendileri olarak görülmek istendikleri ile de ilgilidir. Alevilerin böylesine yalnızlaştırılması, uzun süredir devam eden bir politikanın sonucudur. Aleviler, kurumları, temsilcileri ve beklentileri ile konuşulmak istenmemektedirler. Siyasal iktidarın gerginlik siyasetinin malzemesi olma ötesinde bir değerleri olmadığının resmi, bir kez daha ortaya çıkmıştır.
Genel kurul öncesi ve genel kurul esnasında ortaya konan tavır; takdire değerdir. Gerginlikten uzak, çoğulcu ve demokratik bir tartışma ortamı içerisinde yeni yönetimini seçmiştir. Emeklerinden dolayı Sayın Kemal Bülbül ve yönetici arkadaşlarına teşekkür ederken, yeni seçilen genel başkan Müslüm Doğan ve yönetim kuruluna çalışmalarında başarılar diliyoruz.
Hizmet hak içindir…
Dersim…
Önümüzdeki günler yine katliamların anıldığı bir güne şahitlik edecek. 4 Mayıs. İnsanın insana yapabileceğine inanıldığı bir zulmün yıldönümü. On binleri kefensiz toprağa verdiğimiz, yine on binlerin vatansız bırakıldığı tarih. Dersim’de Kürtler öldürüldü; Dersim’de Aleviler öldürüldü. Ve istendi ki Dersim’de Kürt kalmasın… Ve istendi ki Dersim’de Alevi kalmasın… Zulmün makineleri öyle çalıştı. Yaşayan, hareket eden her canlı bundan nasibini aldı. Zulüm ne kadar derinse, yaşama gönül vermişlerin direnişi de o kadar güçlü oldu. Ve; Dersim Kürt kaldı. Dersim, Alevi kaldı. Ve Dersim’de yürekler soldan attı.
Ey cellat! Biz ölmedik!