“Türkmen kalkmış
yaylasına yerimez
Dağılmış aşiret
el bozuk bozuk…”
TÜRKMEN
Kültürü Tükeniyor (mu?)
Osmanlı,
TÜRKMEN’i bitiremedi
daha beterini yaptı.
TÜRKMEN Kültürü’ne el attı…
Din dayattı…
*
Peki,
Kimdir TÜRKMEN…?
TÜRKMEN
Özgürlüktür
Direniştir.
İsyandır….
Anadolu’nun ilk büyük Halk Direnişi:
Selçuklu Sultanı’na karşı
Babailer İsyanı
Türkmen isyanıdır…
Hünkar, Yunus, Taptuk, Kadıncık Ana bu İsyanı sonrası ortaya çıkan Bilgeler, Ozanlardır.
TÜRKMEN
Kızılbaştır
Alevidir…
Yavuz, tarihin en büyük Katliamını Türkmen’e yapmıştır…
40 Bin Türkmen kılıçtan geçirilmiştir…
Kalanlara “Kılıç Artığı” denilmiştir.
TÜRKMEN
Doğadır
Börtü Böcek,
Gülü Çemendır…
Yaylaktır
Kışlaktır
Dağdır…
“Ferman Padişahın
Dağlar Bizimdir…”
Dadaloğlu’dur…
“Şu karşı Yaylada
Göç katar katar…”
Pir Sultan’dır…
“Yüce Dağ başında
Yanar bir ışık”tır
Türkmen…
*
Nice Sultanların, Padişahların baş eğidiremediği
TÜRKMEN’e ne oldu?
Osmanlı Türkmen’e
Din dayattı.
Din “Namaz” dedi
Türkmen “Niyaz” dedi …
Din “Ezan” dedi
Türkmen “Ozan” dedi
Din “Kabe” dedi…
Türkmen “Doğa” dedi..
*
Ve Devlet,
Mecburi İskan Kanunu çıkardı Türkmen’e…
Dağdan indirdi Türkmeni
Dinciliğin, ırkçılığın, arabesk kültürün kucağına attı…
Yetmedi…
Devlet
TÜRKMEN’i rahat koymadı
“Kara Keçisini” de yasakladı.
Neymiş,
Keçi, ormana zarar verirmiş…
Be cahil “Keçi”nin orman dostu olduğunu Dünya bilim insanları altını çize çize söylüyor.
Dağ bilmez,
Orman görmez
Keçi tanımaz
Bir aklı eveli
Keçiyi yasaklattı.
Hem de nasıl?
Dünya’da eşi benzeri olmayan bir Kanun ile;
” KEÇİ KANUNU”
Şaka yapmıyorum.
Bakın numarasını da yazayım: Yıl 1939,
“3702 nolu KEÇİ KANUNU…”
(Dersimliler Dikkat:
“Dağ Keçileri Dağlara Zararlıdır” diye bir Dağ Keçisi Kanunu çıkabilir)
TÜRKMEN’e
“Keçini kes
İnek al” denildi…
Yalçın dağlarda inek…
Keçi Kıyımı
Türkmen Kültür Kıyımı oldu…
Doğadan dağdan koparıldı.
Keçi Kıyımı
Doğa Kıyımı da oldu.
Keçi gitti
Türkmen indi
Dağlar yalnız kaldı.
Orman yangınları başladı.
Çünkü, ekolojik denge bozuldu.
İnsansız Orman yanar.
Keçisiz, otlar ormada çoğalır, kurur yanar.
Bu kadar basit,
bu kadar da derin bir denge…
Keçi kıyımı
Kültür kıyımı da oldu.
“Süt sağan Türkmen Kızı olmayınca,
Karacaoğlan da çıkmıyor…”
Keçi yasağı Türkmen’e büyük darbe oldu…
Keçi gitti
Asimilasyon geldi…
Keçi gitti Dağdan…
Maden Talancısı
dadandı Dağa…
Türkmen indi
Dağlar yandı
Türkmen kovuldu
Talancı kondu
Dağlara…
*
“Şu yüce Dağın başında yanar bir ışık…”
Türkmen obası ışığıydı
O ışık…
O ışık söndürüldü,
O yüce Dağda
Alevler yükseliyor şimdi..
O yalnız Dağda…
Türkmenin olduğu Dağlar
yeşil, binbir çiçekti.
Türkmen kovuldu.
Talancı kondu Dağlara…
O Dağlar dazlak
O ağaçlar kül
O su zehirli
şimdi…
Veysel’in
Nevruzu
Çiğdemi,
Lalesi de
zehirlendi şimdi..
*
Bir zamanların
TÜRKMEN
yaşardı Dağlarda,
Dağlar kadar özgür..
Özgürlük Türküleri söylerdi,
Çağlayan sular kadar berrak…
Bu zamanlar
TÜRKMEN,
Arabesk kültür kıskacında;
Dincilik-Irkçılık sarmalında;
Asimilasyon kucağında
büklüm büklüm…
“Pir Sultanım yaradıldım kul deyi,
Zalımların elinde mi öl deyi,
Dost haber yollamış durma gel deyi
Gelemem efendim yol bozuk bozuk…”
“Bozuk düzende sağlam çark olmaz” ki,
TÜRKMEN’in çarkı da döne…
Necati Şahin
09.09.2025
***
(Niye TÜRKMEN’ı yazma gereği duydum.
Türkmen ihmal ediliyor.
Yazarımız, Çizerimiz, Aydınımız, özellike Solucumuz ihmal ediyor.
Türkmensiz Anadolu: “Kültür Fukarası…”
“Türkmen deyimi ile Türk deyimi de aynı manayı içermiyor.”
Türkmenin hakkını Kürt,
Kürdün hakkını Türkmen yazmalı dedim.
Yazmaya çabaladım.
Demem o ki,
Türkmen ırkçı değildir.
Doğacıdır.
Türkmen dinci değildir
Alevidir…
Türkmen
Yunus’tur,
Pir Sultan’dır
Dadaloğlu’dur
Karacaoğlan’dır.
Veysel’dır…
Ah Asimilasyon!
Sen ne zalim şeysin öyle…
Yüce Kültürü tüketiyorsun
böyle böyle…)